145 шу вай замал хьалха

Рувики материал
Шераш
149 шу вай з. хь. · 148 шу вай з. хь. · 147 шу вай з. хь. · 146 шу вай з. хь.145 шу вай з. хь.144 шу вай з. хь. · 143 шу вай з. хь. · 142 шу вай з. хь. · 141 шу вай з. хь.
Иттшераш
160-гӀа шш. вай з. хь. · 150-гӀа шш. вай з. хь.140-гӀа шш. вай з. хь.130-гӀа шш. вай з. хь. · 120-гӀа шш. вай з. хь.
БӀаьшераш
III бӀаьшу вай з. хь.II бӀаьшу вай з. хь.I бӀаьшу вай з. хь.
1-гӀа эзаршу вай з. хь.
IV бӀаьшу вай з. хь.III бӀаьшу вай з. хь.
II бӀаьшу вай з. хь.I бӀаьшу вай з. хь.I бӀаьшу
200-гӀа шш. вай з. хь. 209 208 207 206 205 204 203 202 201 200
190-гӀа шш. вай з. хь. 199 198 197 196 195 194 193 192 191 190
180-гӀа шш. вай з. хь. 189 188 187 186 185 184 183 182 181 180
170-гӀа шш. вай з. хь. 179 178 177 176 175 174 173 172 171 170
160-гӀа шш. вай з. хь. 169 168 167 166 165 164 163 162 161 160
150-гӀа шш. вай з. хь. 159 158 157 156 155 154 153 152 151 150
140-гӀа шш. вай з. хь. 149 148 147 146 145 144 143 142 141 140
130-гӀа шш. вай з. хь. 139 138 137 136 135 134 133 132 131 130
120-гӀа шш. вай з. хь. 129 128 127 126 125 124 123 122 121 120
110-гӀа шш. вай з. хь. 119 118 117 116 115 114 113 112 111 110
100-гӀа шш. вай з. хь. 109 108 107 106 105 104 103 102 101 100
90-гӀа шш. вай з. хь. 99 98 97 96 95 94 93 92 91 90
Хронологе таблица

145 (бӀаь шовзткъа пхелагӀа) шу вай замал хьалха пролептически юле ханоргахшоатта дийнахьа долалуш дола високосни шу да. вай замал хьалха 145-гӀа шу да ер; 1-ча эзаршера вай замал хьалха II-ча бӀаьшера 6-ча иттшера 6-гӀа шу да; 140-гӀча шерий вай замал хьалха 5-гӀа шу да, 158-ча олимпиадай кхоалагӀа / диълагӀа шу да (кӀимарса бетта денз), −144 шу да айламаӀилман шерий нумерацех. Цул хьалха доагӀаш хиннад 146 шу вай замал хьалха, хӀаьта цунна тӀехьа хиннад 144 шу вай замал хьалха. Ер шу чакхдаьннад 2169 шу хьалха.

Хинна хӀамаш

[тоаде | тоаде чура]
  • Консулы: Квинт Фабий Максим Эмилиан (патриций) и Луций Гостилий Манцин (плебей).
  • Ок. 145 — Вириат разбит. Восстание в Испании идёт на убыль.
  • Восстание рабов в Македонии под руководством Лжефилиппа II. Восстание рабов на Лаврийских рудниках в Аттике. Подавлены римлянами.
  • Во главе огромного войска Александр I Балас двинулся из Киликии в Сирию, разоряя Сирию. Птолемей VI и Деметрий II разбили его и обратили в бегство. В бою Птолемей VI был тяжело ранен и позже скончался. Александр II бежал в Аравию к царю Набатеи Забдилу. Там его казнили, а голову выслали Птолемею VI.
  • Царь Египта Птолемей VII Неос. Сын Птолемея VI и Клеопатры II.
  • Клеопатра II при поддержке знати возвела на престол Египта Птолемея VII Неоса. Египетские послы предложили власть Фискону. Фискон прибыл в Александрию, приказал убить сторонников Неоса. В день свадьбы с сестрой Клеопатрой Фискон убил Неоса.
  • 145—116 — Царь Египта Птолемей VIII Фискон (вторично).
  • Деметрий стал избивать египетское войско. Египтяне бежали в Александрию, Деметрий завладел всеми слонами Птолемея. Деметрий распустил войско и сократил ему вознаграждение, выплатив полностью жалование лишь наёмникам.
  • Диодот (Трифон), один из полководцев Александра I, отправился в Аравию к арабу Малху, которому был отдан на воспитание Антиох, сын Александра и Клеопатры Теи, привёз его из Аравии в Сирию и провозгласил царём. Началась война Трифона с Деметрием.
  • 145, ок. — Сыма Цянь (ум. ок. 86 до н. э.), потомственный историограф династии Хань, астроном[1][2].

Хьажа иштта

[тоаде | тоаде чура]

Белгалдаккхар

[тоаде | тоаде чура]
  1. «…most systematically presented in The Grand Scribe’s Records written by Sima Qian (c. 145-86 BC) in the Western Han Dynasty» Early China — A Social and Cultural History, page 48, Cambridge University Press;
  2. Климишин И. А. Календарь и хронология. — Изд. 3. — М.: Наука. Гл. ред. физ.-мат. лит., 1990. — С. 195. — 478 с. — 105 000 экз. — ISBN 5-02-014354-5.