418 шу вай замал хьалха

Рувики материал
Шераш
422 шу вай з. хь. · 421 шу вай з. хь. · 420 шу вай з. хь. · 419 шу вай з. хь.418 шу вай з. хь.417 шу вай з. хь. · 416 шу вай з. хь. · 415 шу вай з. хь. · 414 шу вай з. хь.
Иттшераш
430-гӀа шш. вай з. хь. · 420-гӀа шш. вай з. хь.410-гӀа шш. вай з. хь.400-гӀа шш. вай з. хь. · 390-гӀа шш. вай з. хь.
БӀаьшераш
VI бӀаьшу вай з. хь.V бӀаьшу вай з. хь.IV бӀаьшу вай з. хь.

418 (диъ бӀаьи барайттлагӀа) шу вай замал хьалха пролептически юле ханоргахоршот дийнахьа долалуш дола високосни доаца шу да. вай замал хьалха 418-гӀа шу да ер; 1-ча эзаршера вай замал хьалха V-ча бӀаьшера 9-ча иттшера 3-гӀа шу да; 410-гӀча шерий вай замал хьалха 2-гӀа шу да, 90-ча олимпиадай шоллагӀа / кхоалагӀа шу да (кӀимарса бетта денз), −417 шу да айламаӀилман шерий нумерацех. Цул хьалха доагӀаш хиннад 419 шу вай замал хьалха, хӀаьта цунна тӀехьа хиннад 417 шу вай замал хьалха. Ер шу чакхдаьннад 2442 шу хьалха.

Хинна хӀамаш

[тоаде | тоаде чура]
  • Военные трибуны с консульской властью Луций Сергий Фиденат, Марк Папирий Мугиллан и Гай Сервилий Аксиллан. Диктатор (№ 11) Квинт Сервилий Приск Фиденат, начальник конницы Гай Сервилий (по варианту Т. Ливия — Гай Сервилий Агала)[1].
  • Победа римских армий над эквами. Поселение эквов выведено в Лабики.
  • 418/417 — Афинский архонт-эпоним Антифон. Эфор-эпоним Спарты Херил.
  • Поход спартанцев во главе с Агисом на Аргос в союзе с аркадцами и другими. Аргосцы окружены у Немеи, но стратег Аргоса Фрасил уговорил Агиса начать переговоры о мире. Агис отвёл войска. Аргосцы нарушили перемирие и взяли Орхомен в Аркадии. Спартанцы судили Агиса, и, хотя отказались наложить на него штраф, приставили к нему 10 спартиатов советниками.
  • Мантинейцы, аргосцы и афиняне двинулись на Тегею. Агис выступил в Аркадию. Победа спартанцев при Мантинее. Заключён мир Спарты с Аргосом. В Аргосе установлен олигархический строй.

Хьажа иштта

[тоаде | тоаде чура]

Белгалдаккхар

[тоаде | тоаде чура]
  1. Тит Ливий. История Рима от основания города / Отв. ред. Е. С. Голубцова. — М: Наука, 1989—1993. — Т. 1. — С. 215—217. — («Памятники исторической мысли»).