512 шу вай замал хьалха

Рувики материал
Шераш
516 шу вай з. хь. · 515 шу вай з. хь. · 514 шу вай з. хь. · 513 шу вай з. хь.512 шу вай з. хь.511 шу вай з. хь. · 510 шу вай з. хь. · 509 шу вай з. хь. · 508 шу вай з. хь.
Иттшераш
530-гӀа шш. вай з. хь. · 520-гӀа шш. вай з. хь.510-гӀа шш. вай з. хь.500-гӀа шш. вай з. хь. · 490-гӀа шш. вай з. хь.
БӀаьшераш
VII бӀаьшу вай з. хь.VI бӀаьшу вай з. хь.V бӀаьшу вай з. хь.

512 (пхи бӀаьи шийттлагӀа) шу вай замал хьалха пролептически юле ханоргахкхаьрача дийнахьа долалуш дола високосни доаца шу да. вай замал хьалха 512-гӀа шу да ер; 1-ча эзаршера вай замал хьалха VI-ча бӀаьшера 9-ча иттшера 9-гӀа шу да; 510-гӀча шерий вай замал хьалха 8-гӀа шу да, 66-ча олимпиадай диълагӀа шу да / 67-ча олимпиадай хьалхара шу да (кӀимарса бетта денз), −511 шу да айламаӀилман шерий нумерацех. Цул хьалха доагӀаш хиннад 513 шу вай замал хьалха, хӀаьта цунна тӀехьа хиннад 511 шу вай замал хьалха. Ер шу чакхдаьннад 2536 шу хьалха.

Хинна хӀамаш

[тоаде | тоаде чура]

Китай[тоаде | тоаде чура]

  • 30-й год по эре правления луского князя Чжао-гуна[1].
  • Три уских царевича бежали в Чу и получили там земли, чтобы защищаться от У[2]. Согласно «Цзо чжуань», они бежали не непосредственно из У (см. 515 год до н. э.), царевичи Янь-юй и Чжу-юн получили владения Чэнфу и Хутянь[3].
  • Согласно «Ши цзи», войско У во главе с ваном Хэ-лу и сановниками У Цзы-сюем и Бо Пэем двинулось в поход на Чу и взяло Шу, где были убиты два уских царевича. Ван хотел двинуться на Ин, но военачальник Сунь У отсоветовал ему[4].
  • В 6 луне, в день гэн-чэнь умер князь Цзинь Цин-гун (Цюй-цзи)[5], ему наследовал сын У (Дин-гун, эра правления 511—475)[6]. В 8 луне цзиньский князь был похоронен[7].
  • Войска У вторглись в Сю, чей правитель сдался. В 12 луне Сю было ликвидировано, сюский цзы Чжан-юй бежал в Чу[8]. Позже бывшему правителю Сю чусцы выделили владение в Е[9].

Хьажа иштта

[тоаде | тоаде чура]

Белгалдаккхар

[тоаде | тоаде чура]
  1. Конфуциева летопись «Чуньцю» («Вёсны и осени»). Перевод и примечания Н. И. Монастырева. М., 1999. С.93
  2. Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. III. М., 1984. С.206-207; Т. V. М., 1987. С.198
  3. Комментарий Р. В. Вяткина в кн. Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. V. М., 1987. С.226
  4. Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. V. М., 1987. С.34; Т. VII. М., 1996. С.59
  5. Чуньцю, известие 2
  6. Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. III. М., 1984. С.206; Т. V. М., 1987. С.179
  7. Чуньцю, известие 3
  8. Чуньцю, известие 4
  9. Васильев Л. С. Древний Китай. В 3 т. Т.2. М., 2000. С.203 (из «Цзо чжуань»)