682 шу вай замал хьалха

Рувики материал
Шераш
686 шу вай з. хь. · 685 шу вай з. хь. · 684 шу вай з. хь. · 683 шу вай з. хь.682 шу вай з. хь.681 шу вай з. хь. · 680 шу вай з. хь. · 679 шу вай з. хь. · 678 шу вай з. хь.
Иттшераш
700-гӀа шш. вай з. хь. · 690-гӀа шш. вай з. хь.680-гӀа шш. вай з. хь.670-гӀа шш. вай з. хь. · 660-гӀа шш. вай з. хь.
БӀаьшераш
VIII бӀаьшу вай з. хь.VII бӀаьшу вай з. хь.VI бӀаьшу вай з. хь.

682 (ялх бӀаьи дезткъа шоллагӀа) шу вай замал хьалха пролептически юле ханоргахкӀирандийнахьа долалуш дола високосни доаца шу да. вай замал хьалха 682-гӀа шу да ер; 1-ча эзаршера вай замал хьалха VII-ча бӀаьшера 2-ча иттшера 9-гӀа шу да; 680-гӀча шерий вай замал хьалха 8-гӀа шу да, 24-ча олимпиадай шоллагӀа / кхоалагӀа шу да (кӀимарса бетта денз), −681 шу да айламаӀилман шерий нумерацех. Цул хьалха доагӀаш хиннад 683 шу вай замал хьалха, хӀаьта цунна тӀехьа хиннад 681 шу вай замал хьалха. Ер шу чакхдаьннад 2706 шу хьалха.

Хинна хӀамаш

[тоаде | тоаде чура]

Румера царство[тоаде | тоаде чура]

  • Царь: Нума Помпилий.
  • Анаксандр подкупил союзника мессенцев царя Аркадии Аристократа II. Благодаря его предательству спартанцы окружили мессенцев и разгромили их.

Ченкехье[тоаде | тоаде чура]

  • 12-й год по эре правления луского князя Чжуан-гуна[1].
  • В 3 луне цзиская княгиня Шу-цзи (дочь луского князя) вернулась в Си из-за гибели её княжества[2].
  • Умер царь Чжоу Чжуан-ван, ему наследовал сын Ху-ци (Си-ван, эра правления 681—677)[3].
  • Летом войска Сун напали на Лу, под Чэнцю лусцы взяли в плен сунского Нань-гун Ваня, но затем освободили[4].
  • Осенью (согласно гл.38 «Ши цзи», уже в 681 году), Минь-гун (Цзе) оскорбил Ваня как бывшего пленника, тот ударил гуна доской для игры и убил в Мэнцзэ в 8 луне, в день цзя-у[5]. Чоу Му (Цю-му) стоял за справедливость, но Вань (Сун-вань) убил его в тот же день, а также убил Хуа Ду и поставил у власти княжича Цзы-ю. Остальные княжичи бежали в Сяо, а Юй-юэ бежал в Бо[6]. Согласно «Цзо чжуань», это было в 685 году[7], что противоречит «Чуньцю».
  • Младший брат Ваня Нань-гун Ню осадил Бо. Зимой жители Сяо и сунские княжичи напали на Нань-гун Ню и убили его, затем убили князя Ю (Синь-цзюнь) и поставили у власти Юй-юэ, сына Чжуан-гуна (Хуань-гун, эра правления 681—651)[6].
  • В 10 луне Вань бежал в Чэнь[8], сунцы попросили выдать его и послали дары. Чэньцы напоили его, завернули в шкуру носорога и вернули в Сун, где его изрубили на куски[4].

Хьажа иштта

[тоаде | тоаде чура]

Белгалдаккхар

[тоаде | тоаде чура]
  1. Конфуциева летопись «Чуньцю» («Вёсны и осени»). Перевод и примечания Н. И. Монастырева. М., 1999. С.21
  2. Чуньцю, известие 1
  3. Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. I. М., 2001. С.204: Си-ван; Т. III. М., 1984. С.108: написание Ли-ван
  4. 1 2 Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. V. М., 1987. С.132
  5. Чуньцю, известие 3
  6. 1 2 Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. III. М., 1984. С.109; Т. V. М., 1987. С.132
  7. Комментарий Р. В. Вяткина в кн. Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. V. М., 1987. С.266
  8. Чуньцю, известие 4