704 шу вай замал хьалха

Рувики материал
Шераш
708 шу вай з. хь. · 707 шу вай з. хь. · 706 шу вай з. хь. · 705 шу вай з. хь.704 шу вай з. хь.703 шу вай з. хь. · 702 шу вай з. хь. · 701 шу вай з. хь. · 700 шу вай з. хь.
Иттшераш
720-гӀа шш. вай з. хь. · 710-гӀа шш. вай з. хь.700-гӀа шш. вай з. хь.690-гӀа шш. вай з. хь. · 680-гӀа шш. вай з. хь.
БӀаьшераш
IX бӀаьшу вай з. хь.VIII бӀаьшу вай з. хь.VII бӀаьшу вай з. хь.

704 (ворхӀ бӀаьи диълагӀа) шу вай замал хьалха пролептически юле ханоргахоршот дийнахьа долалуш дола високосни доаца шу да. вай замал хьалха 704-гӀа шу да ер; 1-ча эзаршера вай замал хьалха VIII-ча бӀаьшера 10-ча иттшера 7-гӀа шу да; 700-гӀча шерий вай замал хьалха 6-гӀа шу да, 18-ча олимпиадай диълагӀа шу да / 19-ча олимпиадай хьалхара шу да (кӀимарса бетта денз), −703 шу да айламаӀилман шерий нумерацех. Цул хьалха доагӀаш хиннад 705 шу вай замал хьалха, хӀаьта цунна тӀехьа хиннад 703 шу вай замал хьалха. Ер шу чакхдаьннад 2728 шу хьалха.

Хинна хӀамаш

[тоаде | тоаде чура]

Румера царство[тоаде | тоаде чура]

Ченкехье[тоаде | тоаде чура]

  • 8-й год по эре правления луского князя Хуань-гуна[1].
  • Согласно «Чуньцю», в 1 луне, в день цзи-мао, и в 5 луне, в день дин-чоу в Лу были принесены зимние жертвы предкам (то есть не ко времени)[2].
  • В 1 луне чжоуский посол Цзя-фу прибыл с визитом в Лу[3].
  • Весной цюйвосцами был уничтожен город И[4].
  • Осенью лусцы воевали с Чжу[5].
  • В 10 луне в Лу был дождь со снегом[6].
  • В 10 луне чжоуский Цзе-гун посетил Лу по дороге в Цзи, где он встречал невесту вана[7].
  • Умер князь Цинь Нин-гун в возрасте 22 лет, похоронен в Я[8]. Его наследником был старший из трёх сыновей: У-гун. Дашучжаны Фо-цзи, Вэй-лэй и Сань-фу отстранили наследника и возвели на престол младшего сына Нин-гуна 5-летнего Чу-цзы, рождённого княжной Ци-цзы из Лу (эра правления 703—698)[9].
  • Правитель Чу Сюн-тун объявил себя У-ваном, заключил договор о союзе с суйцами и отвёл войска[10].

Хьажа иштта

[тоаде | тоаде чура]

Белгалдаккхар

[тоаде | тоаде чура]
  1. Конфуциева летопись «Чуньцю» («Вёсны и осени»). Перевод и примечания Н. И. Монастырева. М., 1999. С.14
  2. Чуньцю, известия 1 и 3 и примечания на с.120
  3. Чуньцю, известие 2
  4. Бамбуковые анналы. М., 2005. С.235 (из «Цзо чжуань»); Васильев Л. С. Древний Китай. В 3 т. Т.2. М., 2000. С.70
  5. Чуньцю, известие 4
  6. Чуньцю, известие 5
  7. Чуньцю, известие 6 и примечания на с.120
  8. Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. II. М., 2001. С.110
  9. Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. II. М., 2001. С.21; Т. III. М., 1984. С.96: титул Чу-гун
  10. Сыма Цянь. Исторические записки. В 9 т. Т. III. М., 1984. С.96; Т. V. М., 1987. С.184